هیچ چیز برای دین خطرناک تر از پوشاندن لباس دین بر تن سکولاریزم نیست. سکولاریزم دینی، بریدن سر دین با خود دین است؛ دینی که قرار بود در مقابل ظلم قیام کند و نگذارد که مردم تا تحقق اقامه قسط و عدل و استقرار هدایت الهی ساکت بماند. از این جهت نفی سکولاریزم در نهادهای دینی نظیر حوزه، منبر و هیئت بسیار مهم و جدی است.
یادداشت منتشر شده در صفحه نخست روزنامه فرهیختگان
http://newspaper.fdn.ir/newspaper/page/2819/1/177118/0
منبع: روزنامه جوان
این روزها، کمتر اتفاق می‌افتد که منتظر تماشای سریال یا برنامه ورزشی یا اخبار از تلویزیون باشید و در آگهی‌های بازرگانی قبل از برنامه، تبلیغات این شرکت تولیدکننده دوغ و ماءالشعیر را نبینید. به جرأت می‌توان گفت که کمتر تبلیغات بازرگانی است که از تلویزیون یا رادیو پخش شود و در آن حداقل یک بار تبلیغ این شرکت به روی آنتن نرود. زمان آگهی‌های بازرگانی این شرکت به نسبت طولانی‌تر از سایر آگهی‌هاست و با روایتگری نسبتاً طولانی و با داستان‌های مختلف ساخته و پخش می‌شود. یک بار بر روی فناوری فلان کشور غربی به کارگرفته در کارخانه و مواد خارجی مرغوب مورد استفاده در تولید ماءالشعیر تأکید می‌شود و بار دیگر بر بهداشت و پاکیزگی خط تولید. علاوه بر این، تبلیغات این شرکت تلاش کرده است تا با مفاهیم اجتماعی نظیر خانواده، مراقبت پدر و مادر از فرزندان، همبستگی و روابط اجتماعی، حفظ سلامت و تندرستی و … خود را گره بزنند و خود را محصولی کامل و چند وجهی معرفی کند.
یکی از ابعاد پیچیدگی مسائل و آسیب‌های اجتماعی، عدم اتفاق نظر بین صاحب‌نظران در خصوص ابعاد آن مسئله است. بخشی از این عدم اتفاق نظر ناظر به علل شکل‌گیری یک آسیب، تقدم و تأخر علل و سلسله تأثیر روابط بین آنها، نحوه مداخله‌گری، ارائه راهکار و... است. البته این موضوع تا حدی بدیهی است، اما آنچه در اینجا جذاب خواهد بود دانستن این موضوع است که عدم توافق در حوزه مسائل و آسیب‌های اجتماعی تا جایی است که نه تنها موضوعات گفته شده را متعدد و متنوع می‌کند، بلکه حتی تفاوت نگاه تا جایی پیش می‌رود که از منظر برخی افراد یک پدیده نه تنها آسیب نیست، بلکه بایسته جامعه انسانی است و هر گونه مداخله برای کنترل یا کاهش آن منجر به بی‌نظمی و ضرر می‌شود. در خصوص طلاق نیز چنین نگاهی وجود دارد که در ادامه به مصادیق آن می‌پردازیم.
توصیف روایات از کارکردها و ضرورت های امر به معروف و نهی از منکر، به واقع انسان را در سر جای خود میخ کوب می کند و انسان را متعجبانه به فکر فرو می برد که آیا ارزشی والاتر و بالاتر از این در دین وجود دارد؟ کسی که امر به معروف و نهی از منکر می کند، جاشین خدا و پیامبر او در روی زمین است. تمام کارهای نیک از جمله جهاد در مقابل امر به معروف و نهی از منکر، همچون آب دهان در برابر دریای پهناور معرفی شده است. از رسول خدا روایت شده است که کسانی هستند که نه پیامبرند و نه شهید؛ ولی مردم به آنها به خاطر مقامی که خداوند به آنها داده غبطه می خورند و آنها این مقام را به خاطر امر به معروف و نهی از منکر بدست آورده اند. امر به معروف و نهی از منکر دو واجبی است که سایر واجبات با آنها بر پا می مانند. این توصیفات که همچنان در روایات ادامه دارند، امر به معروف را در صدر مهم ترین ارزش های یک جامعه اسلامی قرار می دهند که قوام و دوام جامعه، در گرو توجه به آنهاست.
امروزه سرگرمی به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای جامعه شناخته می شود. بخش مهمی از پاسخ به این نیاز، توسط رسانه ها به مخاطبین داده می شود. در این میان تلویزیون به عنوان فراگیرترین رسانه در بین مردم، تلاش کرده است تا در این زمینه با رویکرد مشتری مداری و البته بدون توجه به برخی از ملاحظات به نیازهای مخاطب پاسخ بگوید. یکی از برنامه های سرگرمی که اتفاقا با استقبال مخاطبین رو به رو شده است، مسابقه برنده باش است.
فقه کارآمد، فقهی است که سر از مسائلی که صدها هزار بار آن را مباحثه کرده و بر آنها صدها بار حاشیه زده است، بیرون آورده و به درد و فریادهای دردمندانه جامعه اش توجه کند. وگرنه تکرار احکام عبادات و معاملات در فقه، آیا توانسته است گره ای از مسائل کشور باز کند؟ در خصوص فساد دولتی و فساد افراد منتسب فامیلی و خویشاوندی به مدیران حکومتی و دولتی، قبل تر گفته شد که فقه باید تئوری خود را برای کنترل آنها بیان کند. برداشت نگارنده از آیه شریفه یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ این است که علت مهمی که عذاب زنان پیامبر در صورت اشتباه و خطا، با مقیاس و عذاب سایرین وزن نمی شود این است که آنان منتسب به شخص اول حکومت دینی هستند و آبروی حکومت با گناه آشکار آنان خواهد ریخت. تضعیف ذهنیت مردم در مورد حکومت و ایجاد تصویری تیره و آلوده از آن، موضوعی نیست که اندیشه اسلامی آن را تاب بیاورد. این یک مسئله مهمی است که فقه کارآمد باید به آن پاسخ دهد و مشخص کند که متخلفین منتسب به حکومت دینی را باید چگونه و چه اندازه مجازات کرد. نه این که دزدان هر چه به مدیران و مرکز قدرت نزدیک تر باشند، با آرامش خیال بیشتری به کار خود مشغول باشند!
تغییر راهبردی کمیته امداد در مدیریت جدید، موضوعی غیرقابل انکار است. یکی از موضوعات محوری در این زمینه، تغییرات کلیدی در حوزه ترویج و تبلیغ امور خیریه توسط کمیته امداد است که نقطه شروع آن با تیزرهای تبلیغات اجتماعی در رسانه ملی همراه بوده است. این تیزرها با محوریت ترویج نیکی و خوبی در جامعه ساخته شدند، و آخر تمامی تیزرها آرم و اسم کمیته امداد بود که نمایش داده می شد. این تیزرها موضوعات مختلفی را در بر می گرفت: تکریم والدین کهنسال، کمک به همسایه، ایتام، پرداختن به ویژگی های مطلوب کار خیر مثل مخفی کردن و کوچک نشمردن کار نیک، کمک به ازدواج و ... . در این تیزرها، موضوع و محور اصلی ترویج کار خیر در جامعه بود بدون آن که تیزر بخواهد به صورت مستقیم از مخاطب بخواهد که از طریق کمیته امداد باید کمک های خود را انجام دهید. این تیزرها که غالباً خوش ساخت و موثر به نظر می رسند، در قالب های مختلف مانند داستانی و با بهره گیری از جاذبه های موثر در ساخت تبلیغات اجتماعی همچون جاذبه ترس، شرم و احساسی ساخته شده اند که به نظر می رسد مخاطب را به خوبی جذب می کنند.
